Missie en werkterrein

de ziel als diagnosemethodiek

Wat ik doe: ik begeleid mensen die hun kwaliteit van leven willen verbeteren. Concreet: het is mijn werk om enerzijds anderen te helpen herkennen wat er scheefgegroeid is in iemands leven en anderzijds dat te helpen herstellen om zo terug te groeien naar zichzelf. Hoe? Via dialoog. Preciezer: de ziel als diagnosemethodiek. De oorsprong leren van onze problematiek blijkt de oplossing al te zijn. 

Let wel: dit kan, wil en doet iemand helemaal zelf. Het is net als zwemles. Iemand kan zelf blijven drijven maar mag nog uitgebreid en spelenderwijs ontdekken wat diens mogelijkheden zijn. Zeker als men bang is voor drijfzand waarin men verzuipt, terwijl het water is dat ons draagt. Dat mag men graag leren in een veilige omgeving met de steun van iemand die die weg reeds gegaan is.

Interessegebieden & werkterrein

Mijn interessegebieden zijn voeding, gezondheid en vitaliteit en daarbij gaat mijn aandacht in het bijzonder uit naar preventieve gezondheid en emotionele balans. En ook naar het omgekeerde daarvan, namelijk: overmatig gedrag. Verslaving bijvoorbeeld. Dat noem ik graag: kunstmatige afhankelijkheid. Het woord "slaaf" zit erin ("verSLAAFing").

Dat is te relativeren door relevante omstandigheden te benoemen, zodat iemand zichzelf en de eigen situatie anders kan gaan zien. Men heeft meestal iets nodig "om maar wat te hebben". Roken, drinken, druks, overmatig sporten, winkelen, gamen, internetten, werken, relaties, wat dan ook. Dat is om het overleven dragelijk te maken en te houden, eigenlijk. Iets blokkeert ons in feite van "gelukkig zijn".

Missie: iemand dichterbij het hart helpen

Extreem of overdreven gedrag - of het nu verbaal is of zich laat zien als mateloos eten, drinken, roken of wat dan ook - is altijd herleidbaar en blijkt vaak een vorm van afleiding te zijn van onze kern oftewel van ons hart.

Draai het om en zie daar mijn missie: "Iemand dichterbij het hart helpen".

Nogmaals: waarom zou je ook weer jouw hart volgen? Wel... het lichaam liegt nooit. Ons gevoel dus. Ons hart dus eigenlijk. Dus wie kan de beste diagnose stellen, als het lichaam nooit liegt? 

Specialisatie en werkwijze

Inleiding

In het westen is men niet langer bij machte om de informatie van de ziel correct te interpreteren; dat wordt ons afgeleerd en ons wordt het omgekeerde geleerd. Wie naar het gevoel luistert is soft en niet het aanzien waard. Gevoel is verboden. Men dient macho te zijn. Macho is de taal van het westen. Desondanks noemen wij dit: beschaving.

Hier is men beschaafd wanneer men een baan heeft en geld verdient, zich net kleedt, keurig gedraagt en rechtop loopt zonder te spugen, te schreeuwen of anderen lastig te vallen. Wie zich netjes aan de regels houdt, vindt men beschaafd en behoorlijk oftewel, die doet zoals het hoort.

De simpelste voorvallen of dromen kan men echter niet verklaren;

• de interactie tussen mensen worden vanuit ego geduid zodat men elkaar nooit begrijpt;
• we (over)schreeuwen op straat tegen elkaar als kleine kinderen; 
• we worden ziek en we weten niet waarom; het hoort erbij, noemen het toevallig dus we aanvaarden het maar een verklaring blijft uit;
• zo hobbelt men achter het leven aan in plaats van midden in het leven te staan en te leven;
• we doen na wat ons is voorgedaan, zoals de ouden zongen piepen de jongen;
• kortom: hier hebben we geleerd te overleven. Men heeft eigenlijk afstand genomen van wat het is om mens te zijn. Kennis over "mens zijn" is niet langer beschikbaar.

Mensen die vastlopen, nooit opgeven maar stappen blijven zetten om hun levenskwaliteit te verbeteren, dat zijn de mensen die verschil maken en durven te staan, voor zichzelf, als mens. Mensen die "vallen, vallen, vallen... en weer opstaan; bij die mensen wil ik horen", vond cabaretier Toon Hermans, in zijn gedicht: "Er moeten mensen zijn, die zonnen aansteken." Mensen met zo'n mentaliteit zijn dan ook een stapje verder te helpen omdat zij dat zelf willen. Die hebben we hard nodig. Juist nu.

Dat zijn de doorzetters die het graag allemaal zelf willen doen en zelf-verantwoordelijk in het leven staan. Dat zijn mensen die nog niet de kennis of het overzicht hebben en toch daarnaar blijven zoeken.

Er lijkt moed voor nodig om op te staan voor zichzelf, om vooruit te willen in plaats van te blijven hangen in het verleden, zich los te rukken van het oude èn met hart en ziel in het leven te gaan staan. Ook een schildpad komt vooruit door eerst z'n nek uit te steken.

Uitgangspunt: 

"je kunt niet verder groeien dan naar jezelf"

Moed klinkt leuk maar eigenlijk dient men het hart te volgen en is vastlopen nodig om te willen veranderen. Vastlopen kan op lichamelijk, emotioneel, mentaal of spiritueel gebied. Immers, ons gevoel of ons hart, ons wezen oftewel de ziel geeft doorlopend signalen en wil gehoord worden. Tegenslag, ongeluk of ziekte zijn daar voorbeelden van. Het gaat dus om de boodschap van de ziel. 

Informatie van de ziel over (een situatie in) ons leven geeft ogenblikkelijk meer rust. Het werkt verhelderend om te weten "hoe het zit". Het weten van de kern van een probleem is de oplossing al. Dat werkt op eigen houtje door, zodat iemand lichter en vol goede moed weer verder kan.

Intermediair of tussenpersoon |

Iemand die als intermediair of tussenpersoon kan optreden tussen jou en jouw ziel (oftewel jouw eigen "gevoel") en daarbij haarscherp verwoordt wat er in je leeft, laat je zien dat niet hij alle antwoorden heeft, maar dat iemand zelf die antwoorden al in zich draagt, hetgeen blijkt door ogenblikkelijke herkenning van wat benoemd wordt en ons bezighoudt.

Nogmaals, want dit is essentieel. Een tussenpersoon helpt je dus eigenlijk op weg door te benoemen wat er in iemand leeft, kortom, welke prioriteiten er zijn die het eerste besproken moeten worden. De herkenning van binnenuit zorgt ogenblikkelijk voor rust, zodra de eenvoud van iemands problematiek benoemd wordt.

Een consult is één op één en kan naar wens ook op afstand, bijvoorbeeld via e-mail. De informatie, afkomstig van iemands ziel, komt namelijk ook op afstand direct voorhanden.

De ziel geeft bovendien aan of iemand open staat voor behandeling of dat het geen zin heeft. Dit wordt van tevoren gecheckt en zonodig wordt doorverwezen voor de meest optimale begeleiding.

Kortste weg |

Luisteren naar het hart oftewel de ziel als diagnosemethodiek is de meest optimale en directe manier gebleken om de levenskwaliteit te verbeteren. In een gesprek van een uur wordt al direct heel veel duidelijk omtrent de prioriteit die speelt, en dat alles in simpel taalgebruik. Niks ellenlang traject met tientallen afspraken, dure woorden en uiteindelijk grote onduidelijkheid. Gewoon duidelijkheid in een ontmoeting van een uurtje. Rake diagnose zonder omwegen, recht voor z'n raap, in eenvoudige taal. Recht door zee, gewoon in één klap tot de kern komen, de essentie benoemen. Is daar niet iedereen het beste mee gediend? Geldt niet: "zachte heelmeesters maken stinkende wonden?"

Input die er toe doet |

Zulke informatie komt meestal stevig binnen, als teken van diepe herkenning en zal in de periode die volgt in een eigen tempo verwerkt worden, soms zelfs via dromen en kan ook lichamelijke of emotionele reacties geven. Er komt zogezegd kou bij vrij.

Informatie over iemands talenten, dus iemands rol in het leven kan dan doorslaggevend zijn en rust geven. Positieve informatie dus, waar men vaak heel het leven op heeft zitten wachten.

Voorwaarde voor verbetering van levenskwaliteit op lange termijn is uiteraard, dat iemand ervoor openstaat. Het toont de uitweg waarna iemand zelf weer verder kan.

Naar binnen gaan |

Ieder mens is kennelijk gemaakt om "naar binnen" te gaan om de innerlijke stem te willen horen en van daaruit te komen tot natuurlijk handelen. Niet iedereen wil dat, dus niet ieder lukt dat. Om te beginnen vraagt dat een mentale stap: dat moet je willen met heel jouw hart. Vervolgens worden we ook nog eens geconfronteerd met het loslaten van wat "oud en vertrouwd" is en dat is eng, terwijl het nieuwe nog niet bekend is. De meeste mensen durven daarom zo'n stap nog niet aan. De angst voor het onbekende is dan nog groter dan de nieuwsgierigheid naar wat er voor ons ligt te wachten.

Zodra dat omdraait, kun je verder. Dan stapt vreugde jouw leven binnen.